So what?

Γράφει ο creedence

 Ενώ η κοινωνία χειμάζεται από τις πολιτικές επιλογές του, ο κ. Παπανδρέου οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην απόλυτη παρακμή.

Η πρόσφατη δωδεκάωρη (!!) συζήτηση ορισμένων στελεχών του κινήματος, χωρίς αποφάσεις και συμπεράσματα, ήταν μια ακόμα απόδειξη της βαθύτατης και μάλλον αξεπέραστης κρίσης.
Ενώ οι πολίτες έτρεχαν να πληρώσουν φόρους, τέλη, εισφορές κλπ, το επίσημο ΠΑΣΟΚ, σε άλλο μήκος κύματος, «συζητούσε» αναμένοντας τον καταστροφέα αρχηγό του «να ανοίξει τα χαρτιά του».
Η κοινωνία, βέβαια, βρίσκεται αλλού. Η συζήτηση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, με τον τρόπο που διεξάγεται, προκαλεί αποστροφή.
Πολύ περισσότερο που και οι φιλοδοξούντες να διαδεχθούν τον κ. Παπανδρέου, δεν έχουν μέχρι στιγμής διατυπώσει πολιτικές θέσεις και προτάσεις για τη χώρα, εκτός από τη συμμετοχή τους στην εξόχως αντικοινωνική πολιτική της διετίας.
Πολύ περισσότερο που απουσιάζει η διαφοροποίησή τους από αυτή την πολιτική.
Το θέμα δεν περιορίζεται λοιπόν στην απομάκρυνση του κ. Παπανδρέου. Επεκτείνεται στην διατύπωση διαφορετικής πολιτικής από τη σημερινή, που οδηγεί τη χώρα στην οικονομική καταστροφή και καθιστά τους νοικοκύρηδες, οφειλέτες, ανέργους, ανθρώπους της ανάγκης.
Είτε με, είτε χωρίς τον τέως πρωθυπουργό, το ΠΑΣΟΚ (ότι έχει απομείνει ή ότι θα προκύψει ως αποτέλεσμα των όποιων ηγετικών φιλοδοξιών), υπερασπιζόμενο την ίδια πολιτική, οδηγείται σε πολιτική απομόνωση και εκλογική πανωλεθρία.
Η συζήτηση, συνεπώς, για τις εσωκομματικές εξελίξεις έχει ενδιαφέρον μόνο αν ακολουθείται και από προτάσεις απεμπλοκής από την πολιτική της διετίας.
Διαφορετικά, είναι συζήτηση μειοψηφίας, που αφήνει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας αδιάφορο.