Άμυνα και ανάπτυξη

Γράφει ο ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΣ. Με το δραστικό περιορισμό των κρατικών δαπανών και την δυσκολία δανεισμού από το κράτος, ο κίνδυνος της παρατεταμένης ύφεσης
για την χώρα ειναι ορατός. Νέοι δρόμοι και στρατηγικοί άξονες
ανάπτυξης πρέπει επειγόντως να προσδιορισθούν και να δρομολογηθούν ώστε
να μη καταδικαστεί η Ελλάδα στο τέλμα την οικονομικής στασιμότητας
και της διαρκούς λιτότητας. Απαιτείται χρόνος για να ξεκινήσει, να αναπτυχθεί, να επιτύχει και να αποδώσει ένα νέο παραγωγικό σχέδιο.Οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για χρονικές απώλειες και αναζήτηση ιδανικών και ιδεατών ακαδημαϊκών μοντέλων.
Η χάραξη στρατηγικής για ανάπτυξη είναι επιτακτική και πρέπει να
αξιοποιεί τις ιδιαιτερότητες της χώρας. Πολύ συζήτηση γίνεται για τις
αμυντικές δαπάνες και ενα προφανές ερώτημα είναι κατά πόσον αυτές θα
μπορούσαν να παίξουν κύριο ρόλο και κεντρικό μοχλό για την
ανάπτυξη της χώρας. Για παράδειγμα πόσες ελληνικές εταιρείες
τεχνολογίας θα μπορούσαν να γεννηθούν, πόση εγχώρια παραγωγή θα
μπορούσαν να στηρίξουν, πόσες καινοτόμες εξαγωγές να δημιουργήσουν οι αμυντικές δαπάνες?. Ας μην πάμε μακριά, μεγάλο κομμάτι της ιδιαίτερα επιτυχημένης Ισραηλινής
βιομηχανίας τεχνολογίας υποστηρίζεται απο την Άμυνα. Γιατί οχι λοιπόν
το ίδιο να μην συμβαίνει και εδώ? Γιατί να δανειζόμαστε απο Γάλλους και
Γερμανούς μόνο και μόνο για αγοράσουμε φρεγάτες και αεροπλάνα απο
τους ίδιους?
Συμπέρασμα, η μεγάλη επένδυση στην Άμυνα και Ασφάλεια σαν ποσοστό του
ΑΕΠ πρέπει να διοχετευθεί σταδιακά με κεντρική ενθάρρυνση και
σχεδιασμό στην εγχώρια αγορά τεχνολογίας,ώστε να αποτελέσει παράγοντα
ανάπτυξης και εξαγωγών.