Ναι Στο Νέο Πανεπιστήμιο

Το ριζοσπαστικό σχέδιο αλλαγών για την ανώτατη εκπαίδευση που παρουσίασαν στους Δελφούς, ο κ. Παπανδρέου και η κ. Διαμαντοπούλου,κινείται προς την ορθή κατεύθυνση. Η απόφαση υπέρβασης του γερασμένου και ανεπαρκούς μεταπολιτευτικού Πανεπιστημιακού μοντέλου είναι μια θετική πολιτική επιλογή και απόφαση. Είναι μια αυτονόητη απόφαση που δεν αρκεί όμως για την αναγένννηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προφανές είναι οτι χρειάζονται πολλά περισσότερα.
Ιδιαίτερα στο πολιτικό επίπεδο αλλά και στον χώρο της εκπαίδευσης η συνεννόηση, η συναίνεση και οι ευρείες συμφωνίες οφείλουν να αποτελέσουν κεντρική κυβερνητική επιδίωξη.
Η ανανέωση και η εξέλιξη της αντίληψης για τα νέα Πανεπιστήμια αναγκαία θα υπολογίσει το σύγχρονο κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα οφείλει να σεβασθεί και να αποδεχθεί τον ιστορικό αξιακό πυρήνα της γνώσης και της έννοιας του Πανεπιστημίου. Ο απεγκλωβισμός απο την κυβερνητική αγκάλη και τις επιταγές του πελατειακού συστήματος δεν σημαίνει παράδοση στην αγορά και μετάλλαξη των Πανεπιστημίων  σε υπηρέτες των πάσης φύσεως επιχειρηματικών επιδιώξεων.
Οι πηγαίες ανησυχίες απο τον φόβο ενός βαλκανικού τρόπου εισόδου της  αγοράς στο πανεπιστημιακό γίγνεσθαι, μπορεί να διασκεδασθούν με την ύπαρξη σαφών και λιτών κανόνων , που κατοχυρώνουν το  προβάδισμα της γνώσης, της έρευνας και της παροχής δεξιοτήτων στους σπουδαστές έναντι των καλοδεχούμενων χορηγών και λοιπών δωροθετών.